FARUK ALDANMAZ
Mutluluk… Kimilerinin kendi elleri ile kapısına kocaman bir kilit vurduğu ve asla ulaşamadığı, kimilerinin kendisi ile arasına asla bir şeyin girmesine müsaade etmediği, o kapıyı her zaman açıp içerisine rahatlıkla girdiği bir dünyadır mutluluk. Hayat şartlarının zorlukları içerisinde boğulmasına rağmen en küçük şeylerden mutlu olan birçok insan tanıyoruzdur hayatlarımızda. Ve dünyaları da verseniz asla mutlu olamayacak insanları da tanıyoruzdur mutlaka.
Mutsuz olmak için her yolu deniyor insan ilginç bir şekilde. Bir çifit ayakkabısı olmasına rağmen ikinci çift ayakkabısı olmadığı için mutsuz olan insanlar var. Üçer beşer kalemi, defteri olmasına rağmen daha fazlası olmadığı için, arabası, evi, her zaman yemeği olmasına rağmen daha fazlası olmadığı için bunu büyük sorun eden insanlar var bu hayatta. Bir işe sahip olup kocaman bir aileyi geçindirecek parayı kazanmasına rağmen hiçbir şeye sahip değilmiş gibi etrafta söylenen insanlar var bu dünyada. Tüm bunları görmezden gelmek ve mutsuz olmak düşünebiliyor musunuz ? bunlara rağmen mutsuz olmak…
Oysa hala bu zamanda bile hayatın tüm zorluklarına rağmen ayağına giyecek bir çift ayakkabısı olmayan çocuklar var. Köy okullarında bir tane kaleme muhtaç minik yürekler var. Kilometrelerce yolu sırf eğitim alabilmek için yürüyen insanlar var. Bizim bayat diye beğenmediğimiz ekmeğe, yemeğe muhtaç ve bunu elde edemediği için ölen insanlar var. Gece gündüz çalışmasına rağmen ailesini geçindiremeyen bir kez olsun ailesi ile dışarı çıkıp yemek yiyemeyen, onlara gönlünce kıyafet alamayan babalar var bu dünyada. Bu soğuk kış günlerinde başlarını sokacak bir evleri olmayan, sokakta uyuyan ve kimi zaman soğukta hayata gözlerini yuman evsizler var. Açlıktan bebeğini emziremeyen, gözlerinin önünde evladının melek olup göçtüğünü gören anneler var bu dünyada. Alınlarının akı ile sabah akşam demeden geçimini sağlamak için hasta olmalarına rağmen kimi zaman,çalışan elleri öpülesi anne-babalar var.
Bizler sahip olduklarımızla ne zaman mutlu olmayı öğreneceğiz? Mutlu olmak için daha nelere sahip olmamız gerekiyor ki ? Mutluluğu basit şeylerde aramayı öğrenmeliyiz. Bazen güneşin doğuşunda, bazen parlayan yıldızlarda, bazen bir parça ekmek ve bir tas çorbada, bazen sahip olduğumuz bir romanda, bazen şiirde, bazen bir küçük kuşun ötüşünde, bazen bir çocuğun ışıldayan gözlerinde, bazen bize tebessüm ettiren bir filmde, müzikte, tiyatroda, bazen bizi düşündüren bir hikayede, öyküde, bazen bir şarkıda…. Bir şekilde.. Bir şekilde öğrenmeliyiz mutlu olmayı ve şükretmeyi.
